Spierballen&neppe Timbo's in t Schotse heuvelland

Dag lieve allemaal,

Omdat ik weet dat iedereen mij mist, en ik jullie ook wel een beetje, omdat de dagen korter worden en de bomen hun blad verliezen wat betekent dat de tijd verstrijkt, en omdat ik hier al meer dan een maand ben: een update over hoe het mij vergaat hier tijdens het gingers spotten en doedelzak spelen.
De uitdaging van vandaag: de notities die ik op elk hoekje papier heb geschreven, het lijstje met uitstapjes die ik tot nu toe heb gemaakt en de ervaringen die door mijn hoofd dwalen samenvoegen tot een waanzinnig verhaal , wat jullie allen jaloers maakt met als gevolg dat jullie me allemaal komen opzoeken:) Grapje, ik zal realistisch blijven, maar pak een stoel en ga goed zitten, neem de tijd en hou je hart vast!

Ik loop inmiddels al 36 dagen op dit prachtige stukje wereld rond. En aangezien ik hier ben voor mijn minor zou je denken; IQ inmiddels gestegen met 10%, uren blokken in de bibliotheek, tentamenstress voor de deur; het gebruikelijke. Teleurstelling: niets daarvan is waar.
De drie vakken die ik hier volg verplichten mij om maarliefst 9 uur per week(!!) op de universiteit te zijn, en dat is dan ook alles wat ik tot nu toe moet doen voor mn minor.
De lectures zijn over het algemeen niet heel erg nuttig; ze duren maar een uur, beginnen altijd te laat en hebben vaak weinig inhoud omdat ze zo kort zijn.
Ook een beetje gek is de coördinator voor het vak Health Issues. Zij moet ons dus lesgeven over gezonde voeding, slechte gewoontes zoals teveel drinken en roken, en voldoende lichaamsbeweging niet te vergeten. Beschrijving van Mrs Duncan: zo rond als een tonnetje, in de eerste 10 min van lecture 1 vertellend dat ze én te veel drinkt én rookt, en die lichaamsbeweging kunnen we ook wel van het lijstje afstrepen denk ik zo.

Na kennis te hebben gemaakt met deze manier van colleges had ik mijn hoop gevestigd op de kwaliteit van de tutorials; iets moet me toch slimmer gaan maken hier. Helaas zijn de tutorials hier ook nogal anders: een uurtje babbelen met je buren over een bepaald onderwerp en dat was het. Geen uren voorbereiding, geen krakende hersenen. Wat dan wel weer leuk is is dat ze het grappig vinden om alle deadlines in 2 weken te proppen: 4 papers van 2000 woorden en 3 presentaties. Gelukkig haal je hier een assignment al als je 40% goed hebt, ipv de 70% goed is een voldoende zoals in Maastricht. Eerlijk gezegd is dat nog wel een flinke uitdaging voor me, aangezien ik in mn hele leven maarliefst 1 paper heb geschreven...
Daarnaast staat ook mijn bachelorthesis nog op het menu over pathologische leugenaars, dus misschien kom ik dan toch als een echte Einstein terug naar Nederland.

Gelukkig is Glasgow een stad waar je je nooit hoeft te vervelen: alles leeft hier 24/7. City Centre, waar ik woon, is enorm toeristisch en het is er altijd erg druk. Het is er niet zo super groot, en wetende dat GG veel meer te bieden heeft dan dit stukje stad ben ik op ontdekkingsreis gegaan met behulp van de minimetro die hier te vinden is. West End is een ontzettend mooi deel van de stad; helemaal niet zo overbevolkt door Japanners die om de meter een foto nemen van de vloer oid! Daar is ook het lookalike Harry Potter kasteel, wat functioneert als universiteit maar tegelijkertijd een museum is (huh?). Echt te gek is dat, misschien ga ik toch maar even wat modules erbij doen zodat ik daar les krijg ipv op mijn moderne universiteit! Verder zijn er super mooie parken daar waar alles nog in volle bloei staat momenteel (#mooi #regen). Ook de echte gezellige pubjes en restaurantjes zijn hier te vinden; ik ben fan!
Ik hang wekelijks nog lekker de toerist uit met mn plattegrondje en mn fototoestel; vandaag kwam een schattige opa naar me toe die me spontaan vanalles begon te vertellen toen ik een foto maakte van een plein! Ondanks dat Schots af en toe nog steeds als Chinees klinkt is iedereen hier bereidt je te helpen, zelfs als ik bij de verplichte zelfscanner in de supermarkt al 10x om assistentie heb moeten vragen, simpelweg omdat die apparaten mij niet zo aardig vinden.

Ongeveer elk weekend stond en staat er wel een tripje op de planning naar bezienswaardigheden hier in de buurt. Voornamelijk zijn dit de tripjes die die gekke ginger organiseert. Het zijn lange busreizen en soms zitten we zelfs meer in de bus dan dat we niet in de bus zitten, maar het maakt wel een ding duidelijk: Schotland is prach-tig! Telkens zijn we met een groot aantal van het groepje internationals wat ik in mn vorige verslag beschreef, en natuurlijk nog een hoop anderen. Richting het noorden beginnen de Highlands: kilometers natuur, bergen, kleine meertjes, enorme gigantische meren, en vooral heel veel rust! In NL dacht ik altijd al als ik 3 weilanden voor me zag: waaaaw veel groen enzo. Hier is het zo heerlijk om buiten te zijn, de frisse lucht en de fantastische eindeloze uitzichten waar bijna geen mens te bekennen is! Op foto's krijg ik vaak niet vastgelegd hoe mooi het werkelijk is. Vorige week zijn we een stukje de bergen ingegaan; levensgevaarlijk over kleine paden met alleen maar stenen (thank god dat ik neppe Timbo's heb gekocht), maar joh wat vet dat we water konden drinken van een watervalletje! Ook de meren zoals Lochness en Loch Lomond zijn om stil van te worden! Dus dan maak je weer 10 foto's die allemaal even mooi en vrijwel hetzelfde zijn (aangezien dat meer nogal groot is dus het uitzicht verandert niet zo snel), en drie rijen voor je zit dan een ontsnapte Scandinaviër die elke seconde 3 fotos maakt, af te leiden uit het geluid dat zijn camera maakt (dat zijn dus 180 fotos per minuut, geen grap!). Maar hij maakt dit statement wel duidelijk: het is een plaatje hier! Ansichtkaarten hoef ik niet meer te kopen, ik druk gewoon mn eigen foto's af want die zijn veel mooier:)
En tijdens die tripjes vertelt mister Ginger fantastische historische verhalen over Schotland; dat de bergen in de wereld zijn ontstaan door een fight tussen de wedgies en de giants (de enige soorten bewoners op aarde) die de wedgies wonnen waardoor de giants omvielen en dat zijn nu bergen (NL uitgezonderd), over het ontstaan van Lochness maar dat was zo'n wazig verhaal dat ik het niet meer weet, en natuurlijk over de familie van het monster van Lochness: Happiness, Coolness, Sadness blablabla! (Hij drinkt altijd dubbele (wat hier een 4dubbele is) espresso; moge dat de oorzaak zijn.)
Volgende week ga ik met een Amerikaans vriendinnetje een weekendje naar Londen! Never been there, maar die 8u lange busreis is het hopelijk helemaal waard!

Verder ben ik hier, jawel echt werkelijk waar het is geen grap, maar eens begonnen met sporten! Iedereen weet dat ik nou niet echt het voorbeeld der sportiviteit ben, maar hier is het leuk om te gaan hardlopen omdat je tegelijkertijd aan sightseeing kan doen! Ik ken de weg hier nog niet zo goed dus meestal ren ik maar wat, stoplichten ontwijkend, en dan sta je bijvoorbeeld ineens op een enorme graveyard! Ook ben ik hier bij de roeivereniging gegaan; welke sport moet je anders gaan doen in een land met zoveel water! Vanuit die roeivereniging wordt ook een dodelijke circuittraining georganiseerd: 2 u lang rondjes rennen, kikkersprongen maken, pushups, situps, tijgeren enzovoorts met als gevolg dat ik 3 dagen niet fatsoenlijk kan lopen. Maaaaar wel heel erg leuk, ook omdat dit Glasgows roeivereniging is ipv een onderdeel van de universiteit: alle leeftijden en vooral heel veel Schotten en heel weinig internationals!

O god. Ik wilde net gaan typen over dat het weer hier nog erg goed is, wat eigenlijk ook wel zo is want het regent hier niet zo heel vaak en het zonnetje is de meeste dagen volop aanwezig. Mn gedachte 'het weer is hier zo slecht nog niet' is echter als sneeuw voor de zon verdwenen nu ik dit lees: 'Scotland is braced for the “worst winter in decades” with the first major snowfall expected to arrive in just a few weeks. Heavy wintry showers are expected to cause widespread chaos with below-average winter temperatures possibly lingering until February.' Ik zal er toch echt aan moeten gaan geloven vrees ik...

Ik moet wel toegeven dat ik het thuisfront mis hoor! Het is zó gek om ineens niks vertrouwds meer om me heen te hebben, dat ik in het weekend niet gewoon naar huis kan, dat ik nooit op straat iemand tegenkom die ik... En aangezien mn leventje hier niet zo volgepland is als dat ik gewend was in NL is dat allemaal flink wennen, maaaar ik heb voor mezelf besloten dat ik aan het einde van mn exchange semester geen zin heb om weer terug naar NL te gaan, dus dat ga ik waar maken!
Ohja en ik mis de kaas van Karin, de warme broodjes op zondagochtend, de Appie en mn bonuskaart, een goed koud biertje in de Uni ipv de lauwe veel te grote pints die ze hier verkopen, RTL gemist want die doet het hier maar selectief, mn jus d'orangepers, de sinterklaasgekte, mn fiets, mn badkuipbed, de douche in Deurne, de openhaard, de broodjes kaassouflé met chillisaus vd Fessa, mn schapenwolle dekentje, en natuurlijk alle lieve familie en vrienden.
Maar ach, de tijd vliegt, over 2mnd ben ik alweer terug voor de kerst, en hier hebben ze hele gave Highland koeien en die hebben jullie lekker niet!


Chapeau als je dit verhaal tot het einde hebt gelezen!
Ohja; mn skypenaam is yvette.fransen, voor degene die nog meer spannende verhalen willen horen, en zij die graag een echte kilt willen: die dingen kosten 55 pond!

Lieve groetjes, en een ferme handdruk van Yv met spierballen (bijna dan),

Tot snel xxx!